woensdag 20 maart 2013

Wat een werk


De pesachschoonmaak
Hier in het land hebben wij een eigenaardig fenomeen gezien, iedereen begint te kuisen (vertaling: schoonmaken) ter voorbereiding van de Pesach. Het hele huis wordt van kop tot teen leeg gehaald en schoon gemaakt.
Zo ontdekte ik (Tirza) dat zelfs de wat oudere mensen hieraan meedoen. Op vrijdag bezoek ik samen met Marjolein een oudere lieve vrouw die veel kletst en lekkere koekjes heeft en geeft. Wij hadden vragen over de Pesach en hoe dat precies gaat, toen gaf ze een hele grote uitleg, wat een half uur duurde. Ook verbaasde ik me erover dat de Sedermaaltijd soms tot 1 of 2 uur ‘s nachts kan duren in de joodse gezinnen, deze maaltijd is ook een maaltijd voor jong en oud. De oudere vrouw vertelde dat de kinderen tijdens de maaltijd een halve matzes (die verstopt is) moeten zoeken. Ook deze oudere vrouw doet nog steeds deze schoonmaak ondanks haar leeftijd gelukkig krijgt ze ook hulp van anderen. Het doel van de schoonmaak is dat alle zuurdesem en gist uit je huis wordt verwijderd, daarom kregen Marjolein en ik ook alle overgebleven koekjes mee. Heerlijk die Pesach! Verder maakte de oudere vrouw een opsomming van al het eten dat je mag eten tijdens de Pesachweek en dat is best veel, het is veel meer dan enkel matzes. Leuk om zo tijdens het bezoek veel te leren over het Pesachfeest.

De schoonmaak in een kindertehuis
Jenneke en ik (Hanna Dewulf) gaan op vrijdag geen oudere vrouwen bezoeken maar wij gingen met Arij schoonmaken in een kindertehuis. We maakten de speeltuin schoon en zagen veel zand, maar het was tof en warm tegelijk.














De graftuin (zaterdag 16 maart)
“Het zou kunnen” dat in de graftuin Jezus is begraven en dat het de plek is waar Jezus stierf aan het kruis. “Het zou kunnen” dat, een zin die ons blijft achtervolgen, je weet het gewoon niet zeker maar het zou kunnen. Eerst kregen we een introductie en toen liepen we erdoorheen, we zongen een lied toen we Gogoltha of ook de schedelberg zagen. Belangrijker dan dat je weet waar het is gebeurd is de betekenis die je het geeft in je hart. Ik (Hanna) begin dat ook meer en meer te beseffen, het kruis is niet verbonden aan een plaats, het kruis en Zijn betekenis is daar waar er waarde aan wordt gehecht en daar waar erin wordt geloofd. Het kruis mag in je hart zitten, het kruis mag heel persoonlijk worden. En als je dan niet precies weet waar het is gebeurd, dat moet je dat naar loslaten en kijken naar je eigen hart: Wat betekent dat kruis voor mij?  Wie is Jezus voor mij? En heeft dat kruis in mijn eigen hart een plekje, heel diep vanbinnen?



De olijfberg (zondag 17 maart)
Toen we naar de olijfberg gingen waaide het heel hard en was er veel regen. Op de foto zie je hoe we gingen schuilen voor de regen, kijk maar naar onze gezichten. We besloten na het schuilen maar te bidden want we vonden de regen allemaal niet leuk en we merkten dat er een onrust ontstond in de groep. Gelukkig konden we erover praten en zongen we samen het lied: “U maakt ons één U bracht ons tezamen” want dat weten we en dat blijft voorop staan! En toen we dat deden kwam de zon door de wolken heen.

We waren met zijn allen door het hof van Getsemane gewandeld. Dat was voor Tirza en mij best bijzonder, het raakte ons dat Jezus daar is geweest met zijn discipelen om te bidden voor Hij naar het kruis werd gebracht. Je ziet de weg die Jezus heeft gelopen vanuit Jeruzalem naar Getsemane. Dit is van de heuvel naar het dal, dus niet zo een mooi rechte weg als in Nederland, maar wel bijzonder dat je dat nu zo kan zien.

Het valt ook op dat als we de bijbel lezen over het hof van Getsemane dat Jezus vraagt aan God dat de beker aan hem voorbij kan gaan. De strijd is daar begonnen, Jezus wist wat voor Hem lag maar zegt: “Vader, als het mogelijk is laat deze beker aan Mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals Ik het wil, maar zoals U het wilt”, Mat 26: 39.



De lekkere afsluiting


 

 




Na een regenachtige excursie hebben we lekker warme chocolademelk gedronken en baklava gegeten (een Arabische zoetigheid die ontzettend lekker was en is).
Daarna aten we zelfs een broodje fallafel.





En ik (Hanna Dewulf) ontmoette Belgen in Jeruzalem, mijn dag kon niet meer stuk, want ik mis mijn landgenoten wel tussen al die Hollanders.

Geschreven door Tirza en Hanna Dewulf

2 opmerkingen:

  1. De Seder (en niet de ceder) is de maaltijd waarbij de Joden gedenken dat God hen uit Egypte heeft uitgeleid. Seder betekent 'orde'. Er is een bepaalde volgorde waarbij de symbolische gerechten zoals bittere kruiden en zout water en charoset enz. worden gegeten. Ondertussen hebben jullie zelf de Sedermaaltijd gegeten en weten jullie er meer over. Groetjes, Inge Verschoor

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heeey Hanna en het team,

    Leuke blog zeg! En zeker dat stukje van mijn zus ;)
    geniet maar lekker van de warmte want hier is het heel koud, geniet van elkaar en van mijn zus,
    neem alsjeblieft wat zon mee :)

    Veel groetjes uit België,
    Elke xxx

    BeantwoordenVerwijderen